ENIAC (od ang. Electronic Numerical Integrator And Computer, Elektroniczny i Numeryczny Integrator i Komputer) – komputer skonstruowany w latach 1943-1945 przez J.P. Eckerta i J.W. Mauchly'ego na Uniwersytecie Pensylwanii w USA. Zaprzestano jego używania w 1955.
Do roku 1975 powszechnie uważany był za pierwszy komputer na świecie, jednak po odtajnieniu danych brytyjskich trzeba to miano przyznać maszynom Colossus, względnie niemieckim maszynom Konrada Zuse.
Do miana pierwszego elektronicznego komputera na świecie pretenduje komputer ABC (od ang. Atanasoff Berry Computer, ) zbudowany w Iowa State University na wydziale Computer Science przez Johna Vincenta Atanasoffa i Clifforda Berry'ego w latach 1937-42. Komputer ten był bardzo innowacyjny: działał wg arytmetyki dwójkowej, posiadał właściwość przetwarzania równoległego i oddzielne funkcjonalnie moduły jednostki arytmetycznej i pamięci. Atanasoff spotykał się z konstruktorami ENIACa i pokazywał im konstrukcję własnego komputera. Mauchly i Eckert opatentowali konstrukcję ENIACA, opartą w dużym stopniu na ABC i w ten sposob pozbawili Atanasoffa pierwszeństwa. Po wieloletnim procesie sądowym wytoczonym przez tego ostatniego, w październiku 1973 roku sędzia federalny Earl R. Larson podjął decyzję unieważniającą patent ENIACa i przyznał Atanasoffowi miano wynalazcy komputera elektronicznego. Nie była to decyzja przypadkowa. 13 listopada 1990 roku prezydent G.Bush odznaczył tego wynalazcę medalem "National Medal of Technology".
ENIAC miał masę ponad 27 ton, zawierał około 18 000 lamp elektronowych i zajmował powierzchnię ok. 140 metrów kwadratowych. Nie posiadał pamięci operacyjnej i początkowo programowany był przez przełączanie wtyków kablowych, później za pomocą kart perforowanych.